Ze kwamen met een vriend of echtgenoot, meestal mannen in de leeftijd van 60 en 70, heren uit heel Texas en iemand die vanuit Florida was ingevlogen. De kamer vulde zich terwijl stelletjes aan de ronde tafels zaten te nippen aan koffie en lichte aanbiedingen van groenten, kaas en koekjes aten. Ze praatten met andere aardige mensen - eerst vreemden. Maar er was duidelijk één ding gemeen. Ten minste één persoon in elk paar - veel van de mannen - had chronische lymfatische leukemie en ze waren allemaal hier op de achtste verdieping van een hotel in Houston om twee uur door te brengen met twee vooraanstaande medische experts in deze toestand. Het was een bonus om anderen te ontmoeten die getroffen zijn door CLL.
Ik was aanvankelijk een waarnemer, zoals ik zo vaak ben als ik me voorbereid om zo'n educatief evenement te organiseren over een of andere gezondheidszorg. Maar deze keer was anders. De mannen waren net zoals ik. Dit was mijn CLL-broederschap omdat ik gedurende 10 jaar CLL heb gehad. Hun zorgen waren mijn zorgen. We waren hier samen bij en, zoals ze me herinnerden, zovelen van hen hadden mijn geschriften gelezen, kenden mijn verhaal en hadden mijn uitzendingen gehoord. Ze wisten alles over mij en nu kreeg ik de kans om ze in de ogen te kijken en van ze te weten. De een zei: "Je wist het niet, maar ik ben al jarenlang je vriend." Hij glimlachte naar de brede glimlach van een echte vriend. Hij kende mijn pijn, deelde die en omhelsde hem met de zijne. En we hebben het allebei ingepakt met hoop voor gezonde jaren. Het was een bijzonder moment om een dergelijke verbinding te maken. <> En deze nacht in Houston gebeurde het vaak. Ze bedankten me. Maar ik moet ze ook bedanken. Wij zijn een gemeenschap. De experts: Drs. Michael Keating en Susan O'Brien van de University of Texas, het M. D. Anderson Cancer Center een paar straten verder, waren daar heel duidelijk over. Samen met de onderzoekers zoals zij kunnen we bergen verzetten. Als we deelnemen aan klinische onderzoeken, kunnen we helpen om deze bloedkanker te verslaan. En als we elkaar in het proces ontmoeten en elkaar ondersteunen, kunnen we onderweg worden verrijkt. Dat was wat deze nacht, deze twee uur, allemaal over ging. (Luister naar een herhaling van het programma.) -Andrew
