Bewegingen die veel mensen als vanzelfsprekend beschouwen, zoals opstaan en aankleden, zijn geen kleine taak voor Kathleen Kelly uit DeWitt, Michigan: ze leeft met multiple sclerose (MS) voor 27 jaar. Maar Kelly heeft een vriend op haar wenken en bel dag en nacht - iemand die meer dan bereid is om te helpen: Flurry, haar hulphond.
Een gouden retriever, Flurry doet er alles aan om Kelly in bed te laten zitten en naar haar scooter te gaan om haar een drankje te brengen. Dankzij Flurry kan Kelly minder op familie en vrienden leunen en heeft ze de zekerheid dat haar hond hulp kan krijgen in geval van nood. Flurry maakt Kelly onafhankelijker en helpt haar zich veiliger voelen als ze zich waagt.
Hoe Kathleen's MS Journey begon
MS-symptomen kwamen snel op voor Kelly, te beginnen in 1988. Haar linkervoet begon te slepen, en daarna verloor ze haar balans en moest muren vasthouden om op te staan. Lopen begon al haar concentratie te nemen.
"De hoeveelheid energie die ik tijdens het lopen uitoefende was 10 keer wat een normaal persoon uitoefent," zegt Kelly. "Ik zou uitgeput zijn en in het zweet gaan van de keukentafel naar de gootsteen." Na zes maanden kon ze niet meer lopen en moest ze stoppen met werken. Ze kreeg de diagnose van chronisch progressieve MS in 1989.
Het was een moeilijk jaar, maar ze was vastbesloten om onafhankelijk te zijn, hoewel ze het vermogen om te lopen had verloren. Ze leende een scooter van de National Multiple Sclerosis Society en merkte dat het haar vermogen om zich te verplaatsen verbeterde, vergeleken met de rolstoel die ze had gebruikt. Ze spaarde geld op om zelf een scooter te kopen en kocht later een busje met handbediening en een lift.
De voordelen van een servicehond ontdekken
Op een dag zag Kelly's echtgenoot een brochure voor poten met een oorzaak , waarmee mensen met een handicap onafhankelijk kunnen worden gemaakt door ze te matchen met een hond die is opgeleid voor hulp. Kelly ging naar een demonstratie en werd verliefd op het programma.
Toen ze bij haar eerste hond Sonny woonde, besefte ze dat ze de dag kon doorkomen zonder dat ze zoveel hulp van haar familie nodig had. Sonny kon Kelly helpen als ze viel, dingen oprapen die buiten bereik waren, de koelkast openmaakte en een frisdrank pakte, haar de telefoon bracht en haar slippers uitdeed. Kelly heeft zelfs bevallen en een dochter opgevoed, allemaal terwijl Sonny heeft geholpen met kleine taken. Een dag in het leven met een hulphond Vandaag trekt Flurry de was aan Manden vol kleren om Kelly te laten vouwen, helpt haar in bed te zitten door te trekken aan wat lijkt op een trekspeeltje zoals Kelly vasthoudt, en helpt haar schoenen, sokken en broeken uit te doen aan het einde van de dag wanneer haar energie op is . Hij is ook getraind om een alarm in het huis te veroorzaken als ze hulp nodig heeft van iemand in een andere kamer, en hij maakt buitenshuis minder stressvol voor haar, omdat hij daar is om te helpen indien nodig.
"Gewoon het hebben van een hulphond wanneer ik in het openbaar ben, maakt me veiliger en zelfverzekerder, "zegt ze. <> Nog opvallender is de band tussen Kelly en elk van haar hulphonden. "Toen ik eens ziek was en de dag in bed doorbracht, deed Sonny alles wat hij kon bedenken om me beter te laten voelen," zegt ze. Hij had haar pantoffels en een tijdschrift meegenomen en daarna een open light frisdrank die op het aanrecht had gezeten, alles zonder een bevel. "Ja, er was een lichte spoor van cola light op de vloer," gniffelt Kelly, " Maar stel je deze prachtige golden retriever voor die aan het einde van mijn bed zit en het blikje in zijn mond houdt als een gebaar van liefde. " Over servicehonden voor MS Jill Marie Conway, MD, een neuroloog bij Carolinas HealthCare System in Charlotte, North Carolina, is het vrij zeldzaam om iemand met MS die een hulphond gebruikt als een optie te zien om mobiel te blijven, maar veel van haar patiënten hebben wel een soort therapeutische relatie met dieren. "Ik denk dat patiënten de acceptatie waarderen die ze van dieren ontvangen en het comfort dat ze bieden, zelfs als ze niet specifiek voor service zorgen", zegt Dr. Conway. Voor mensen met MS die er wel een gebruiken, is een hulphond op maat -getraind om mensen met de ziekte en andere neurologische aandoeningen te helpen onafhankelijker te zijn, taken uit te voeren zoals het oppakken van kleine voorwerpen, het openen van deuren, het in- en uitschakelen van lichtschakelaars en zelfs als een schoorsteen werken als een persoon begint te vallen. Verschillende organisaties bieden hulphonden, waaronder Paws With a Cause, Assistance Dogs International, Assistance Dog United Campaign, Canine Partners for Life en Pet Partners, volgens de National MS Society, die banden heeft met deze organisaties.
Is een Service Dog voor mij? Komt iedereen met MS in aanmerking voor een hulphond? Volgens de Paws for a Cause-criteria moet u: Een neurologische aandoening of fysieke beperking hebben waardoor een of meer ledematen worden getroffen In staat zijn om deel te nemen aan het trainingsproces De hulphond zelfstandig kunnen bevelen
Blijf in een stabiele thuisomgeving
