Zwemblind: Paralympianus Colleen Young's Story - Vision Center -

Inhoudsopgave:

Anonim

Colleen, 14, is legaal blind. Ze werd geboren met albinisme, een genetisch defect dat voorkomt dat het lichaam melanine produceert, dat kleur geeft aan haar, huid en ogen. De meeste mensen met albinisme hebben een visusstoornis veroorzaakt door abnormale ontwikkeling van het netvlies en onregelmatige zenuwpatronen, maar de ernst varieert. In Colleen's geval meet haar zicht ongeveer 20/2400 in een oog en 20/2800 in de andere. Dit betekent dat wanneer ze op 20 voet afstand van een object staat, ze het net zo goed ziet als een persoon met een normaal zicht deze van 2400 of 2800 voet verwijderd ziet. Ter vergelijking, 2640 voet even halve mijl.

Brillen helpen op school en in de stad in St. Louis, Mo, maar niet veel. Dus wanneer Colleen zwemt, draagt ​​ze een veiligheidsbril met normale, niet-corrigerende lenzen. Die strategie, plus een beetje vastberadenheid, heeft haar een plekje opgeleverd in het Amerikaanse Paralympische team van 2012 en een kans om deel te nemen aan de Paralympische zomerspelen, van 29 augustus tot 9 september in Londen. Daar zal ze de 50-meter vrije slag, de 100-meter vrije slag, de 200-meter individuele medley en de 100 meter lange borststreek zwemmen.

'Just You and the Water'

Toen Michael Phelps ' bril met water gevuld tijdens de 200-meter vlinder op de Olympische Spelen in Beijing in 2008, hij in wezen klaar met de race blind. Dat is wat zwemmen altijd leuk vindt voor Colleen, die op driejarige leeftijd lessen begon te volgen.

"We zijn naar een aantal verschillende oogartsen gegaan voordat we iemand vonden die niet somber en verdoemd was over wat ze kon" t do, "zegt Colleen's moeder, Bridget. <> Opgroeiend speelde Colleen een handvol sporten - golf, softbal en voetbal, om er maar een paar te noemen. Ze speelde zelfs altviool, las de noten in een speciaal besteld muziekboek met extra groot type. Colleen's ouders wilden

haar

om te beslissen wat wel of niet werkte, dus hebben ze haar voor veel ingeschreven. "We plaatsten haar in elke mogelijke situatie en probeerden te zien waar ze echt aan dacht", zegt Bridget. Als Colleen het wilde doen, zouden haar ouders een manier bedenken om haar slechtziend te maken. Uiteindelijk besloot Colleen dat sommige van de activiteiten niet voor haar waren. Ze begon zich alleen maar op het zwemmen te concentreren en het competitief na te streven, tegen de tijd dat ze 8 was. "Ik kon de bal niet echt zien aankomen [tijdens softbal of voetbal]", zegt ze. "Met zwemmen is het alleen jij en het water, en je hoeft je niet te concentreren op iets dat naar je toe komt, behalve de muur." Colleen zwemt een team op met en concurreert tegen atleten die geen fysieke uitdagingen hebben. Tijdens de training behandelen coaches en vrienden haar zoals elk ander lid van het team. Ze moet gewoon haar weg naar het front vinden als ze een nieuwe techniek leert. Dus toen iemand in een buitenwijk van de stad Colleen's coach vertelde dat ze moest nadenken over deelname aan de Paralympics, kon hij het niet geloven. "Onze coach nam het aanstoot en dacht: er is niets mis met dit kind , 'omdat ze er gewoon in past, is ze comfortabel', zegt Bridget. "Als je niet goed oplet, realiseer je je niet [dat ze legaal blind is]." Bridget meldde Colleen aan voor haar eerste Paralympische zwemmeeting in 2010, en het Amerikaanse Paralympische team maken was het doel van Colleen ooit sinds.

Vision Impairment In Motivation veranderen

Colleen neemt haar slechte visie op gang. Wanneer iemand die ze zojuist heeft ontmoet, haar vraagt ​​waarom ze het menu tot haar gezicht vasthoudt [om het te lezen], zegt ze gewoon dat ze niet goed kan zien, alleen als er een vervolgvraag wordt gesteld, is Colleen altijd geweest op die manier, zegt Bridget.

"Ze gebruikt nooit gebrek aan visie als een excuus voor alles." Mensen zeggen dat het een geweldige job is die we als ouders hebben gedaan, maar ik denk niet dat wij het zijn. Het is Colleen's persoonlijkheid. Ze wordt alleen maar gemotiveerder als je haar nee zegt. Volg gewoon altijd mee, en zolang ze iets wil proberen, zullen we een manier vinden om het aan te passen zodat het werkt, en zij kan beslissen. "

In de pool neemt Colleen dezelfde houding aan tegenover het werk. "Iedereen heeft een betere visie dan ik," zegt ze, "maar ik heb nog steeds een aantal mensen geslagen en mensen hebben me verslagen. Het hoort gewoon bij de concurrentie."

Wanneer ze zwemt tegen atleten die geen fysieke problemen hebben, is de visuele beperking van Colleen motiveert haar om te winnen, om zichzelf te bewijzen. Bij de Paralympics gaat het minder om haar visie. Haar leeftijd wordt het probleem - zij is de jongste atleet in het team. Maar het biedt dezelfde gezonde dosis motivatie.

Op zoek naar de volgende regel

Colleen zocht niet altijd naar de lijn op de zwembadvloer. Ze keek eerst naar de vlaggen boven de rijstroken als een gids, voordat ze zich realiseerde dat, afhankelijk van hun kleuren, de verlichting rondom het zwembad ze moeilijk te zien kon maken. "Maar dat lukte," zegt ze eenvoudig. Ze paste zich aan en keek onder de oppervlakte naar een betrouwbaarder markeerpunt. "Als ze zich erover buigt, gaat ze verder en blijft ze ons verrassen", zegt Bridget over de manier waarop haar dochter voortdurend nieuwe doelen stelt en bereikt. Colleen's kracht en toewijding om te zwemmen heeft haar niet alleen geholpen om met haar conditie om te gaan, maar het heeft haar ouders ook geholpen.

"Ze is vol kracht vooruit en gewoon echt onafhankelijk," zegt Bridget. "Toen we deze diagnose kregen, wilden we dat die onafhankelijk was en we hebben onze wens vervuld."

arrow