Zelfcompassie voor diabetes: hoe vriendelijkheid uw gezondheid kan beïnvloeden |

Weerstaan ​​aan de drang om zelfkritiek te zijn kan je helpen je diabetes beter te beheren. Andy Ryan / Getty Images

Je compassie tonen is goed voor je geest en lichaam, vooral als u diabetes hebt. Laten we eerlijk zijn: de constante vingerprikken, het tellen van koolhydraten en de frustratie over hoge of lage bloedglucosewaarden kunnen je verslijten. Mensen met diabetes hebben twee keer zoveel kans op depressie als mensen zonder diabetes en beide depressies en de stress van het beheersen van diabetes is gekoppeld aan slechte glucoseregulatie, suggereert een review gepubliceerd in juni 2015 in het tijdschrift

Lancet . "Leven met diabetes is moeilijk. Het is 24/7. Er zijn geen vakanties als je diabetes hebt, "zegt Anna Friis, PhD, een in New Zealand geregistreerde gezondheidspsycholoog in Auckland, die verwijst naar de dagelijkse monitoring van voedsel, lichaamsbeweging en bloedglucose. "Er zijn constante kansen om zelfkritiek te hebben en om jezelf te beoordelen."

Friis wil mensen met diabetes helpen die dynamiek te veranderen. Onlangs toonde Friis in een studie gepubliceerd in juni 2016 in het tijdschrift

Diabetes Care aan dat het oefenen van zelfcompassie de stemming verbeterde, evenals de bloedglucose. In de kleine studie hadden 32 mensen met type 1- en type 2-diabetes die een cursus volgden van acht weken met aandachtig zelfmedelijden minder symptomen van depressie en diabetesklachten na drie maanden. Ze verlaagden ook hun hemoglobine A1C, het driemaands gemiddelde van de bloedsuikerspiegel, met bijna 1 procent, een klinisch significante hoeveelheid. Het idee dat zelfmedelijdend de A1C-niveaus meetbaar kan verbeteren, is relatief nieuw in de onderzoekswereld, maar Friis is niet de enige wetenschapper die zijn potentiële voordelen bestudeert.

Molly Tanenbaum, PhD, een psycholoog en fellow in endocrinologie en metabolisme in de afdeling pediatrie aan de Stanford University School of Medicine in Californië, heeft momenteel onderzoek gaande dat zich richt op bestudeer hetzelfde probleem bij mensen met type 1 diabetes. "Ik ben geïnteresseerd in dit idee van een diabetesspecifiek medeleven", zegt dr. Tanenbaum, eraan toevoegend dat ze nieuwsgierig is naar de vraag of mensen zelfcompassie kunnen hebben op sommige gebieden van hun leven, maar dan bijzonder hard voor zichzelf kunnen zijn over hun eigen diabetes. Net als Friis wijst Tanenbaum ook op hoe moeilijk diabetes kan zijn en hoeveel werk het met zich meebrengt. Ze zegt dat mensen met diabetes een onderliggend oordeel over hun bloedglucosecijfers kunnen voelen, zowel van zichzelf als van hun zorgverleners. Een groter bewustzijn van die gevoelens kan helpen - focus op hoe je tegen jezelf praat en jezelf behandelt tijdens momenten van stress.

Gebaseerd op haar voltooide onderzoek, biedt Friis de volgende tips om wat zelfcompassie in je leven te brengen:

Stop. Erkennen zacht uw probleem.

Reflecteer en accepteer op dit moment uw gevoelens, of het hinderlijk is over een hoge bloedglucosemeting of schuldgevoel over wat u hebt gegeten tijdens de lunch. Dit is de component mindfulness. Je bent je bewust van je situatie, gevoelens en gedachten; je vermijdt ze niet of negeert ze.

Bekijk je situatie als onderdeel van de grotere menselijke ervaring.

"We erkennen dat we niet alleen zijn en dat ik niet de enige ben die deze situatie moeilijk vindt," zegt Friis. Iedereen worstelt met falen en teleurstelling. Voor mensen met diabetes kan het toevoegen van deze context ervoor zorgen dat u zich minder geïsoleerd voelt over de aandoening. Behandel uzelf alsof u een goede vriend zou behandelen. Het is gemakkelijk om jezelf te bekritiseren als je diabetes hebt, zegt Friis. Stel je in plaats daarvan voor hoe je een geliefde of een klein kind zou troosten als ze met dezelfde bezorgdheid naar je toekwamen. Trakteer uzelf op dezelfde vriendelijkheid. "Het gaat om een ​​gebalanceerd bewustzijn van iemands lijden in de context van mens-zijn, en het vermogen om goed voor jezelf te zijn, in plaats van jezelf in elkaar te slaan", zegt Friis.

Stel jezelf de vraag wat je nodig hebt.

Friis zegt dat je je letterlijk kunt afvragen: wat heb ik nu nodig? Mensen leren om voor zichzelf te zorgen is een van de kerncomponenten van zelfcompassie. Het is niet zelfgenoegzaam, zelfmedelijdend of zelfzuchtig, zegt ze. U moet bijvoorbeeld uw frustratie valideren of u moet met iemand praten over uw angst. Neem lang en langzaam adem. Bied jezelf een geruststellende aanraking of vriendelijke woorden.

"Misschien wilt u uw hand op uw hart leggen of uzelf een kalmerende aanraking aanbieden", zegt Friis. "Spreek zacht en vriendelijk tegen jezelf op een ondersteunende manier." Het beheren van diabetes is een levenslange verbintenis, maar, zoals Friis suggereert, kan het nemen van actieve stappen in de richting van zelfbewustzijn en vriendelijkheid niet alleen je mentale gezondheid verbeteren, maar je fysieke gezondheid verbeteren. , ook.