Multiple sclerose is een ziekte van het zenuwstelsel die ongeveer 400.000 Amerikanen treft. De myelineschede, die de zenuwcellen van het lichaam beschermt als coating op een draad, raakt beschadigd en de communicatie tussen de hersenen en het ruggenmerg wordt verstoord.
"Bij MS raakt het immuunsysteem in de war en tast het de hersenen en het ruggenmerg aan," volgens Robert Fox, MD, een stafneuroloog bij het Mellen Center for Multiple Sclerosis bij Cleveland Clinic. De effecten van die "aanval" variëren sterk - ze kunnen zo mild zijn dat ze onopgemerkt blijven, plotseling opvlammen of snel verslechteren. "Sommige patiënten zullen helemaal geen problemen hebben; anderen kunnen rolstoelgebonden zijn, "zei dr. Fox tijdens onze recente dagelijkse Twitter-babbel over MS. Op basis van een onderzoek onder artsen introduceerde de National Multiple Sclerosis Society in 1996 een classificatiesysteem om vier subtypes van MEVR. "De verschillende classificaties van MS zijn uitsluitend gebaseerd op klinische criteria," zei Birnbaum. "Er zijn geen biologische of MRI-markers [[magnetic resonance imaging]] die classificatie van ziekten mogelijk maken." Ongeveer 85 procent van de MS-patiënten wordt in eerste instantie gediagnosticeerd met relapsing-remitting MS . Deze patiënten ervaren periodes van actieve symptomen gevolgd door symptoomvrije remissies "die dagen kunnen duren … tot jaren", aldus Lily Jung Henson, MD, MMM, FAAN, van het Swedish Neuroscience Institute en vice-president van medische zaken bij Swedish Ballard in Seattle. "Zoals Birnbaum opmerkt," kan elke functie van het centrale zenuwstelsel worden aangetast, van gezichtsvermogen tot spraak, van evenwicht tot gevoel, van kracht tot coördinatie. "" Ongeveer 50 procent van de patiënten met relapsing-remitting MS ontwikkel secundair-progressieve MS , "zei dr. Jung Henson. Secundair-progressieve MS ontwikkelt zich gestaag, maar met minder acute aanvallen en perioden van remissie. Primair-progressieve MS , die bij ongeveer 1 op de 10 MS-patiënten wordt gediagnosticeerd, is een ernstiger vorm van de ziekte bij welke aanvallen zeldzaam zijn, maar de symptomen verergeren geleidelijk. Evenzo ontwikkelen mensen met progressief-recidiverende MS - het minst voorkomende type van de ziekte - verergerende symptomen maar ervaren ook aanvallen en remissies. In tegenstelling tot relapsing-remitting MS, mensen met de progressief-relapsing vorm van de ziekte meestal niet volledig herstellen na een terugval. , die de National Institutes of Health beschrijft als" de meest kwaadaardige vorm "van de ziekte. "Fulminante MS is wanneer de aandoening zich zeer agressief gedraagt, tot het punt waarop de patiënt in eerste instantie een tumor zou kunnen hebben," zei Jung Henson. Bij mensen met fulminante MS is er "een onstuitbare progressie van de ziekte, met weinig als er herstel is van elke episode, met als uiteindelijk gevolg, binnen een korte tijdsperiode, toenemende invaliditeit, die meestal de motorische en ademhalingsfunctie beïnvloedt, "zei Birnbaum. Gelukkig is fulminante MS zeer zeldzaam. De term " benigne MS ," die verwijst naar gevallen waarin jaren of zelfs decennia verstrijken tussen aanvallen, is niet zonder controverse. "De diagnose kan alleen veilig achteraf worden gesteld, en hoe langer men de diagnose volgt op personen met zogenaamde goedaardige MS, hoe minder waarschijnlijk het is dat zij deze diagnose behouden", aldus Birnbaum. Ongeacht het type MS, moet de behandeling een teaminspanning zijn tussen patiënt en arts, aldus Birnbaum. "Ik zie mijn rol als een goed geïnformeerde leverancier van diagnostische en behandelingsopties, met voorkeuren voor bepaalde benaderingen," zei hij. "Echter, de uiteindelijke beslissingen, of het nu gaat om diagnostische procedures of behandelingsopties, moeten door patiënten, samen met hun significante anderen, worden gemaakt na beoordeling van alle positieve en negatieve aspecten." "Symptomen kunnen van dag tot dag fluctueren" zei Jung Henson. "Dus we vertrouwen op onze patiënten om hun symptomen te volgen en ons te laten weten hoe ze het doen."
