Behandeling - Radioactief jodium, chirurgie, medicatie en oftalmopathie |

Inhoudsopgave:

Anonim

Er zijn verschillende effectieve behandelingen beschikbaar om symptomen van overactieve symptomen te verbeteren schildklier.

Hyperthyreoïdie - ook bekend als overactieve schildklier - veroorzaakt vaak een scala aan symptomen (waaronder gewichtsverlies, angst en snelle hartslag) die samen met de behandeling kunnen verbeteren of verdwijnen.

Uw behandeling zal afhangen van uw leeftijd, de ernst van uw ziekte, uw fysieke conditie, het type hyperthyreoïdie dat u heeft en uw persoonlijke voorkeuren.

Mogelijke behandelingen omvatten radioactief jodium, chirurgie en verschillende medicijnen.

Radioactief jodium

Noodlijden van radioactief jodium de schildkliercellen die schildklierhormonen produceren. Deze therapie wordt al meer dan 60 jaar gebruikt.

Radioactief jodium wordt via de mond ingenomen, waarna het door de schildklier wordt opgenomen. Het krimpt de schildklier en verbetert de symptomen, meestal na drie tot zes maanden.

Vaak ontwikkelen mensen met een radioactieve jodiumbehandeling permanente hypothyreoïdie (een trage schildklier). Het kan zijn dat je uiteindelijk dagelijks medicijnen moet nemen om het schildklierhormoon thyroxine te vervangen.

Sommige mensen die deze behandeling ondergaan, hebben nog steeds last van hyperthyreoïdie, maar hun schildklier is meestal minder actief dan vóór de behandeling.

In de Verenigde Staten Staten, meer dan 70 procent van de volwassenen met hyperthyreoïdie worden behandeld met radioactief jodium, volgens de American Thyroid Association.

Chirurgie voor hyperthyreoïdie

Soms bevelen artsen een thyreoïdectomie aan - een operatie om de schildklier geheel of gedeeltelijk te verwijderen - om hyperthyreoïdie te behandelen.

Deze procedure kan ook leiden tot permanente hypothyreoïdie, dus het kan nodig zijn om dagelijks medicijnen te nemen om thyroxine te vervangen.

Hoewel zeldzaam, kunnen de risico's van de operatie ook schade aan uw stembanden en / of bijschildklieren omvatten. (in de buurt van de schildklier in de nek).

Medicijnen voor hyperthyreoïdie

Een aantal verschillende medicijnen kunnen worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen:

Middelen tegen schildklier: Deze m edicaties kunnen voorkomen dat uw schildklier overmatige hoeveelheden hormonen produceert. Anti-schildklier medicijnen omvatten Tapazol (methimazol) en PTU (propylthiouracil).

De behandeling met deze geneesmiddelen duurt meestal een jaar of langer, maar uw symptomen zullen waarschijnlijk binnen 6 tot 12 weken verbeteren.

Voor sommige mensen is het nemen van deze geneesmiddelen leiden tot permanente verlichting. Anderen echter kunnen symptomen terugkrijgen zodra de behandeling eindigt.

Tapazol en PTU kunnen beide ernstige leverbeschadiging veroorzaken, maar PTU brengt dit risico vaker met zich mee. Andere ernstige bijwerkingen van deze geneesmiddelen zijn een mogelijke allergische reactie en een verhoogd risico op infectie.

Geen van deze geneesmiddelen veroorzaakt permanente schade aan de schildklier.

Bètablokkers: Deze geneesmiddelen worden meestal gebruikt om behandel hoge bloeddruk en hartfalen.

Ze kunnen ook helpen bij het voorkomen van hartkloppingen, tremoren, nervositeit en een snelle hartslag bij mensen met hyperthyreoïdie. Deze geneesmiddelen blokkeren de effecten van schildklierhormoon in uw lichaam. Veel voorkomende bèta-blokkers zijn:

Inderal of Inderal-LA (propranolol)

  • Tenormin (atenolol)
  • Lopressor (metoprolol)
  • Corgard (nadolol)
  • Bijwerkingen van bètablokkers kunnen hoofdpijn omvatten , maagklachten, vermoeidheid, obstipatie, diarree of duizeligheid. Oftalmopathie Behandeling

De ziekte van Graves is de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie.

Mensen met deze aandoening kunnen Graves 'oftalmopathie ontwikkelen, waardoor uitpuilen ontstaat ogen, wazig zicht en gevoeligheid voor licht.

Mogelijke behandelingen voor Graves 'oftalmopathie zijn onder meer: ​​

Kunsttranen of -zalven:

Deze behandelingen kunnen verlichting bieden tegen droge ogen.

Corticosteroïden: Deze geneesmiddelen kunnen de zwelling achter uw ogen verminderen en uw symptomen verbeteren.

Orbital decompression surgery: In deze procedure verwijdert een chirurg het bot tussen uw oogkas en uw sinussen.

Deze operatie kan het gezichtsvermogen verbeteren en uw ogen de ruimte geven om naar hun normale locatie terug te keren. Oogspieroperatie:

Deze procedure kan dubbel zien corrigeren, wat soms gebeurt omdat littekenweefsel ervoor zorgt dat één of meer van de oogspieren te kort worden.

Een chirurg snijdt de aangetaste spier uit de oogbol en brengt deze weer verder terug. Straling:

Deze therapie wordt soms gebruikt om zwelling, dubbel zien en verlies van het gezichtsvermogen te verminderen.

Straling kan echter ongewenste neveneffecten veroorzaken en kan het risico op het ontwikkelen van tumoren lichtjes verhogen.

arrow