Myeloma-onderzoek: Environmental Toxins
Onderzoekers proberen te bepalen welke milieutoxines of blootstellingen, zoals stof of bepaalde pesticiden, zouden kunnen bijdragen aan multipel myeloom.
"We weten niet zoveel als we zouden willen," zegt kanker epidemioloog Anneclaire J. De Roos, PhD, een onderzoeker bij het Fred Hutchinson Cancer Research Center in Seattle, Wash. "Wat we wel weten is dat boeren een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van multipel myeloom, maar in termen van de specifieke soorten blootstellingen is er niet genoeg informatie om te bepalen welk pesticide daarvoor verantwoordelijk is. "Permethrine en gechloreerde oplosmiddelen behoren tot de bestudeerde chemicaliën voor hun mogelijke bijdrage aan myeloom.
probleem onderzoekers worden geconfronteerd, legt De Roos uit, is dat multiple myeloma relatief zeldzaam is. Dat maakt het moeilijk om voldoende informatie te krijgen om een duidelijke link te leggen tussen elke blootstelling en het ontwikkelen van myeloom. "Zelfs als je associaties vindt, zijn ze op dit moment nog steeds redelijk onzeker", voegt De Roos toe. De benchmark Agricultural Health Study, waarvan De Roos zegt dat het de grootste is om te kijken naar blootstelling en gezondheidsresultaten voor landarbeiders, leverde een analyse op van gegevens van 49.093 mensen die het pesticidenpermethrine professioneel toepasten tussen 1993 en 1997. Bij het onderzoeken van de gegevens, onderzoekers vond een verband tussen de blootstelling aan pesticiden en de ontwikkeling van multipel myeloom, maar dit was gebaseerd op slechts 15 gevallen binnen die populatie. De onderzoekers concludeerden dat deze bevinding nader onderzoek naar de relatie tussen multipel myeloom en blootstelling aan bestrijdingsmiddelen rechtvaardigde.
Myeloma-onderzoek: genetica
Een manier voor wetenschappers om deze complexe relaties te begrijpen is door naar trends te kijken die in de loop van de tijd in verschillende onderzoeken zijn waargenomen. Veel kleinere onderzoeken die op dezelfde conclusie wijzen, ondersteunen het idee dat blootstelling aan milieutoxines mensen in gevaar brengt, maar wat gebeurt er op individueel celniveau waardoor één persoon de ziekte ontwikkelt en een andere om het te voorkomen?
Een recent onderzoek van veranderingen op cellulair niveau om die vraag te beantwoorden. Gebruikmakend van de genetische gegevens die zijn verzameld door myeloma-patiënten over de hele wereld als onderdeel van de Bank of Cure-inspanning van de International Myeloma Foundation (IMF), startten onderzoekers van het IMF met een analyse op genetisch niveau.
Ze vonden aanwijzingen voor een complexe relatie die kan het hart vormen van het myeloomrisico: de associatie tussen het genetische vermogen van een individu om toxines te verwerken en hun blootstelling aan chemicaliën in hun omgeving. "We probeerden te achterhalen welke soort DNA-veranderingen mensen lijken te predisponeren om myeloom te krijgen , "Verklaart Brian Durie, MD, IMF-voorzitter. Genetische verschillen tussen individuen werden onderzocht om te zien of er een patroon was dat een verband aangaf tussen blootstelling aan toxinen en het risico op myeloom. Onderzoekers ontdekten dat "patiënten met myeloom een soort DNA hebben waarin ze minder in staat zijn om gifstoffen in het milieu af te breken", zegt Dr. Durie.
Durie zegt dat hoewel het niet altijd mogelijk is om te weten wie er risico loopt voorafgaand aan blootstelling, er voldoende bewijs is om een algeheel verhoogd risico op toxische chemicaliën te ondersteunen. Onderzoekers hebben vastgesteld dat landarbeiders met multipel myeloom vaak hogere niveaus van pesticiden in hun bloed hebben dan mensen zonder myeloom, wat ook het idee ondersteunt dat er mogelijk een genetische link is die de afbraak van toxines beïnvloedt. "Het is alsof je een puzzel bij elkaar puzzelt," zegt Durie.
Multipel myeloomrisico verlagen
Zelfs als onderzoekers de kwestie van risico blijven onderzoeken, zegt Durie dat individuen en overheden het risico kunnen verminderen door:
Strikt de huidige te volgen aanbevelingen voor het gebruik van pesticiden en andere potentieel giftige chemicaliën
Informatie over aanvullende aanbevelingen die mogelijk zijn voor risicovolle beroepen, zoals de richtlijnen gepubliceerd door het IMF voor brandweerlieden.
- Pleiten voor de verkoop en het gebruik van alleen niet-giftige chemicaliën.
- Ondertussen blijven de inspanningen gericht op het begrijpen hoe een genetische link de manier verklaart waarop milieutoxines uiteindelijk het beenmerg kunnen beïnvloeden.
